Польша

Zamek Królewski w Warszawie

Zamek jest historyczną rezydencją polskich królów i prezydentów. Powstał w XV wieku, a w XX został doszczętnie zniszczony przez hitlerowców, a następnie odbudowany ze składek całego narodu. Jest jednym z symboli polskiej suwerenności.

Początki Zamku Królewskiego w Warszawie sięgają XV w. Wówczas był on rezydencją książąt mazowieckich – lenników króla polskiego. Był to jeden z wielu gotyckich zamków z czerwonej cegły, które Piastowie mazowieccy budowali na swoich ziemiach.

W roku 1596 król polski i wielki książą litewski Zygmunt III Waza (1587 – 1632) zdecydował o przeniesieniu stolicy Rzeczypospolitej Obojga Narodów do Warszawy. Wówczas zamek warszawski uzyskał rangę rezydencji monarszej. Zygmunt III nakazał przebudowę zamku w stylu barokowym. Pod kierunkiem włoskiego architekta Giovanni Trevano powstała budowla pięcioboczna, z przestronnym dziedzińcem i wieżą zegarową noszącą nazwę zygmuntowskiej. Odtąd w zamku rezydował król, a także odbywały się sejmy.

Pierwszym „gościem” nowej rezydencji królewskiej był car Wasyl IV Szujski. Był on więźniem króla polskiego, którego wojska zajęły w 1610 r. Moskwę. Po raz kolejny carowie gościli tu w wieku XIX , w okresie zaborów, już jako królowie polscy. Wtedy na zamku rezydowali namiestnicy carscy i generał gubernatorowie.

W odrodzonej Rzeczypospolitej zamek stał się siedzibą Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. W ten sposób starano się podkreślić ciągłość pomiędzy I i II Rzeczpospolitą. W uznaniu zasług dla kultury polskiej mieszkanie na zamku otrzymał Stefan Żeromski, autor powieści „Wierna rzeka” opowiadającej o powstaniu styczniowym: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/wierna-rzeka.html .

II wojna światowa przyniosła zagładę zamku. Na skutek niemieckiego bombardowania we wrześniu 1939 r. zamek doznał poważnych zniszczeń. Podczas powstania warszawskiego Niemcy wysadzili w powietrze zamkowe mury.

Po 1945 r. zamek nie został odbudowany od razu. Początkowo planowano budowę nowego „zamku”, w celu umieszczenia w nim siedziby władz komunistycznych. Dopiero w 1971 roku postanowiono o rekonstrukcji zamku w kształcie historycznym, z przeznaczeniem na muzeum i miejsce uroczystości kulturalnych. Przy odtwarzaniu budowli posługiwano się między innymi obrazami Bernarda Belotto zwanego „Canaletto”. Wielką pomocą były także elementy wyposażenia zamku zabezpieczone przez jego pracowników w czasie okupacji.

Obecnie na terenie zamku mieści się muzeum: www.zamek-krolewski.pl

PODPISY DO ZDJĘĆ:

Panorama Warszawy autorstwa Erika Dahberga z 1656 r. W centrum widoczny zamek z górującą nad miastem Wieżą Zygmuntowską. [fot. warszawa.wikia.pl]

Widok Placu Zamkowego i gruzowiska pozostałego po Zamku Królewskim w 1945 r. [Warszawa 1945 – 1970, WSiT, Warszawa 1970, s. 46]

Widok od strony Wisły. Jest to zrekonstruowana fasada w stylu późnego baroku. Została ona zbudowana za panowania Augusta III Sasa z dynastii Wettinów. [fot. Wikipedia]

Przedsięwzięcie współfinansowane jest przez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” ze środków otrzymanych od Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej w ramach konkursu „Współpraca z Polonią i Polakami za Granicą w 2014 r.”